Bursa'da geçen son bir hafta on günlük kitap fuarının verdiği iyimserlik duyumu ile Bursa'dan Stockholm'e koştum.

Bir de ne göreyim! Kuzey, daha doğrusu İsveç yapı teknolojisi karşıladı beni.

Çok büyük üç salon dopdolu, yeni buluşlarla sırlarını ve kapılarını açmış ben Stockholm'a ulaşamadığım sırada.

Sırları bu kez güneş enerjisinden hava konusuna dönüşmüş. Havayı nasıl kullanacağız?

Kullandığımız havayı tekrar kullanmak için ne yapmalıyız?

Alfred Nobel Müzesi..Bayan Curie, Maria Sklodovvska orada duruyor ve sizi bekiyor.

Nobel Müzesi salonlarında sergilenmenin önemli olan nedir?

Nobel Müzesi ana galerisinde her zaman Nobel ile ilgili değişik sergiler yapılır. Bu ne demektir?

Bu kez Bayan Curie oradadır ve aylardan beri izleyiciye tek başına sunulmaktadır.

Bir olgu, sonuçta yerliyerini bulmuş emektir.

Madam Curie oradadır. Tufat değil mi! Neden oradadır?

Çünkü çember, daire tamamlanmıştır. Bu bir olgudur.

Her olgu, o aşamaya varmadan önce olaylarla, olagalen hareketlerle sürer ve bir yerde durur.

Durur ya da o hareket, girişimini bir başka harekete bırakır.

Dört yüz metre bayrak yarışını anımsayalım.

Şöyle ki bayrak değiştirmedeki o ince sanatsal hareketleri anımsayalım.

O hareket bir başkasına devinimi tam aktarmadan önce, o hareketle ince bir çizgide birlikte koşar. Tıpkı yaşam ve ölüm çizgisi gibi...

Buradaki olgu bize şunu veriyor. Zincirin bir çok halkasıyla birbirine bağlı bir hareketler bütünü sona varmış ve çember, daire kapanmıştır.

İki kez hem de üst üste gelecek şekildedir olgu.

Buradaki olgu bize şunu veriyor. Bayan Curie, oradadır.

Nobel Ödülünün iki kez almak üzere oradadır.

Dört yüz metre bayrak yarışını ikiye katlayarak koşmuştur.

Bu işte, Nobel Ödülünün iki kez almak üzere oradadır.

Sergiyi baştan izlerken, daha işin başında sarsıldınız.

Dört yüz metre bayrak yarışında yüz metreyi katlayarak koşmak.

Bireylik yaşamını bilim için sunmak... O ara, atom dalgalarını, radyum ve polonyum’u bulmak.

Şimdi soruyorsunuz! Neden oradasınız?

Bu varoluşmada, kendi yerinizi sorguluyorsunuz...

Gerçekten sarsıldınız. Oturacak bir yer aradınız.

Müzenin çıkış kapısına yakın rahat oturma yerleri var.

Oturduğunuz yerde bilgisayarla slayt sunumları da var.

Fakat çok sarsıldığınız için dışarıya bakmak istediniz.

Başınızı çevirince, Nobel Müzesi'ni alana bağlayan boşlukta kaldı gözleriniz.

Sergide izlence olarak sunulan bilimsel öykü etkiledi belli ki.

Biraz da o sarsıcı ritmden kaçmak ve sonra yine ona dönmek de var.

Bayan Curie, Maria Sklodovvska orada duruyor ve sizi bekiyor.

Siz dışarıya, alandaki boşluğa ölü gözlerle bakıyorsunuz.

İşte, zihninizle bir an uyandınız yine. Karşıda orta çağ konutlarının renkleri, Alman Gotik mimarisi konutlar, bilimsel gerçeklere çakılıp kalan ve orada donakalan durgun usunuzu gerçeğe doru çekiyor.

Sakinleşin! Sergiyi biraz sonra birlikte yine izleyeceğiz...

Sevgi içtenlik...

Tekin SonMez

1 Mart 2012, Stockholm